احمد هروي محدث و نويسنده‏ي مسلمان ايراني از مدرسين برجسته‏ي مدرسه‏ي نظاميه بلخ به شمار مي‏رفت. معروف‏ترين شاگرد او كه در محضرش پرورش يافت، رشيد الدين وطواط، اديب، شاعر و سخن‏سراي شهير بلخ بود. هروي در سال 520 ق پس از مراسم حج به بغداد آمد و به درخواست گروهي از دانشمندان و نويسندگان اين شهر به تدريس حديث و ادبيات پرداخت.